Kara Sevda

dikilmiş ruhuma vuslatın fidanları
ağlatır durur aşkın yaramaz çocukları
sanmam bitecek bu hasret rüyası
geldi bir kere başıma ah bu çekilmez aşk belası

kaç seher vakti ağlamaklıydı gözlerim
yokluğuna sarılıp hayaller kurmaktaydı düşüncelerim
seni ararken kenidimi kaybetmişim
şimdi benliğimin peşinde sürüklenmekteyim

sana aşık o benin kahrını çekmekteyim
ne zaman durdesem daha büyük acılar görmekteyim
dilim lal olmuş gözlerimde gözlerini beklemekteyim
gönlümün karanlık zindanında son bir mum yakmış dualar büyütmekteyim

çalan her melodi de senden küçük anılar dinlemekteyim
belki deliyim belkide gözü kör aşığın biriyim
ama hepsinden de öte
kara sevdaya saplanmış bir gönlün sahibiyim