Kara Yağmur

Kara bir bulut önce berlirdi
bekliyorken güneşli günleri
yağmaya başladı işte
ıslanacakken umutla bedenimizi

Uğuldayan ve sarsılan bedenim
gözlerimde kardeşlerim
düşerken cansız öylece
yağan bombaların ölümcül şiddetinde

yıkılırken evimin duvarları
kalan altındaki anamı babamı
kardeşlerimle sıradan oyuncaklarımı
çığlığım içimde patladı akıttı kanımı

bir bir düşerken cansız bedenlerimiz
anlamsız bir bakışta gözlerimiz
gökyüzünden yağan bombalarda her birimiz
bizi izlerken siz nerelerdeydiniz

işte az ötede bir çocuk parkı
herşeyden habersiz bir kız salıncakta
düştüğü maddenin parçası oldu
mezarı o salıncağın çukurunda

en acıklısıda ta derinlerden
nedeni anlamsız mermilerden
görmedikki bizi vuran elleri
gözlerine baksak belki vazgeçerlerdi

şimdi bir mezarı bile yok o insanların
yitip gitti gençlik ve çocuk çığlıkları
kimbilir ne güzel yüreklerdi onlar
kalsaydı bu güne o güzel kahkahaları

Bir televizyon uzaktaydım
ezanları duyarken sabahında
ellerim öylece sıkılmış yumruk
yanağımdan süzülürken göz yaşlarım


Bu şiir amerikan saldırısında ölen minik IRAKLIı çocuklara ithaf olunur