Karadenize Özlem

Bir emirgan sabahıydi
Bir hayatin daha gözlerini kapatışı
Açmış penceremi
Seyre dalmıştım yine martıları


Dedem anlatırdı hep
Bu şehire ilk adım atışlarını
Her günün ayrı sıkıntı yarattığını
Ve tabi bir de
Karadenizin ahını aldıklarını


Oysa her gittiğimde
Sıkı sıkı sarılmak isterim
Koca çınarlara
Ilık bir rüzgar esintisinde
Çayımı yudumlamak
Ve yad etmek atalarımı sonra


En sonunda hiç dönmemek buralara
Ne istanbul ne ankara
Gitmek isterim ben
Ait olduğum topraklara