Karamsar /düşler
bıraktım kızmayı kaderime
çizilmişse anlıma yol yorgan bilmeyen
bahtım.........................
neyazar bin ahım olsada zamana
tuttuğum/ nefesim gibi sabrım
çekemiyorum içimde ilmik ilmik
düğümlenmiş ahlarım...........
savaş halindeyim kendimle.....
kör bakışlar dolanmış gözlerime
hayata yalanlarım sinmiş.......
kapatmışım kendimi içime...
bir selamdan kaçırmışım elimi
yalnızım mahşer yeri olsada dört yanım
gülden vaz geçmiş dikenler aramaktayım
peşin hükümler vermişim yarınlarıma
güne karanlık demişim gündüzü saklayarak
nisanda sahralar çizmişim bahara
hazan mevsimi düşler beslemişim
uykularımda....................
masum dalgalara fırtınalar yüklemişim
karamsara düşmüş kıyılar
her demine kırmızıydı çizgilerim
hayatta mayın tarlası gibi varlığım
ölü umutlar büyüttüm sebebsiz
beyhude bir ömür çürüttüm yersiz
Duygu yüklü bu güzel şiirinizi beğeniyle okudum..ne kadar hüzünlerle dolu olsada; ırmak gibi duru ve akıcı.. gönülden kutluyorum.. sevgiyle kalın👍👍
güzeldi. şiirlerinizin yolu iyimsere de düşer umarım..
sevgiler.
final ayrı güzeldi... maalesef doğru yersiz yere ömür bitiyor....
tebrikler👍👍👍👍👍