Karanfil Açlık Grevinde

sıradan bir sarmaşık hayallerimiz
devrimci türküler dinliyorduk
ezber sloganlar yazıyorduk

sevdalanmanın zayıflıgı
kaliteli giyinmenin lümpenliği
dimağımıza kazındığında
gizliden gizliye vurulmuştum

derin sulardan çıkan dalgıç edasıyla
sol elin havayı yırtardı
vurulmuşum ..
ah bi bilsen!..
ğögsünle bir panzeri delişin
bayrak bayrak saçlarını
kavgalara tel tel verişin
işkencelere suskun
haksızlıklara geveze sen ...
çalıverdin yüreğimi istemeden

hep bir fazla alırdım karanfilleri
ne zaman anmaya gitmişsek denizi
deniz bakışından topraga
düşen sevdayı yakalardım
denizin yanına bir mezarda kendime kazardım.
o an!..

iskota polisler arasındaydın
benhur gururuyla
bastığında çöken basamakta
dilim kelepçeli
aşığım diyemedim
soğuk ,soluk adliye koridorunda

suyuna şeker olmaya yüreğim
çiroz sonbaharındaydın
gözlerine inatta tenin
bileklerin yüzük takma kıvamında
sen aç kalmıştın
tüm buca açlıktan kıvranmakta

bendim isimsiz mektuplardaki
aşkımı katmak direnişine
biraz daha yaşatmak sebebi
dualar okudum
ayetler ezberledim
inadına ateistliğimin
sattım devrimi,ütopyaları
mecburi mübadeleyle

beyazdı başına bağladıgın bez şerit
kesilmiş kanımla al al şimdi
yattığın sedir tabutun
tanımaz tanımaz bakışların
öfkelendir aşkımı
gitme biraz daha kal 'a yorarım
kipriğini oynatışını
o an!..
bir adalet bakanı kurban gider bende
tek bir dom dom kurşunu
ikincisine yazık olur derim mahsuni'ye