Karanlığa Çağrı

büyüyor gözbebeklerin
ki yazık!!
alışıyorsun karanlığa
büyüdükçe gözbebeklerin

ufka yazılan gayrimeşru şiirdir

"seni sevmek ayıptı çoğunlukla
ve ben ayıp ediyordum düpedüz"
dizeleri ile başlayan

-

seni sevmek ayıptı çoğunlukla
ve ben ayıp ediyordum düpedüz

damarlarında dolaşan kan değil gece
bakışların terk edilen bir liman kadar
aşk iktidarı uğruna ihanete uğrayan
kadim bir liman kadar
sis içerisinde
ah bu üçüncü dünya ülkesi ellerin
ah bu bir şairi miskince öldürebilen
hançerlerle
veya temas ederek
yarı karanlık ellerin bile

taptığım şu büyüleyici Istanbul yok mu
sana bir gece yarısı en gizli meydanında
çocuk şenlikleri ile can verdi diye
şu uğruna demiryolu intiharları dek
fedakar olduğumuz şu Istanbul
ışıl ışıl ve gösterişli bir reklam afişi kadar
dürüst değil mi

hangi değirmenlere saldıracağım ardından

ölü şiirler kayıklarını yıktı çoktan
çoktan taştı sonsuz nehirler

...

şiirin sonu yok
nihayete eren şeyler benimsenmez
şiirin sonu yok
ama elbet o da bizim gibi bir fanidir