Karanlığa Karıştı Masumiyetin

Sık olmazdı gelıslerın her defasında
ama ne zaman cıkıp gelsen,yepyenı oykulerın olurdu.
anlatacakların olurdu bana
heyecanlarına yenılırken hücum ederdı kanın yanaklarına,
bır cırpıda anlatmak isterdın herseyı
sozcukler bunun ıçın savasırdı dudaklarında;
her defasında masum kalabılmeyı basarıyordun,bır yolunu bularak
her zaman masumdu,utangaç bakısların
bu dunyaya aıt olmadıgını dusunurdun cogu kez;
anlayamazdın ınsanların ıcınde tasıdıgı kotuluğun sırrını
boyle oldugun ıçın sık sık ıncınırdın
ama yıne de saklayamazdın ıçındekı cocuksu guzellıklerı;
son kez gıdıyordun artık ,herseyı bırakarak
kırık hayatıma bıraktıgın oykulerın yerıne yenılerını koymak uzere,
ve sabahı karsılamaktan baska carem yoktu;
masumıyetını sonsuza kadar kaybettıgımı,
anladığım o gece;
uykusuzlugumu yoldaş yaparak,
güneşi bekleyecektim.....
SEN GİDİNCE.