Karanlığı Delen Yıldız/vahiy

Gönül bu öyle ki yaralanır derinden
İçinden kaynakları çağlayıp gelmek ister
Vurulan sözler gönlünü açar şimdi
Yıkılır imanlı gönlünü saran dertlerin şimdi.

Bunu bilir söylerim dolmadan taşmaz gönül
Nice aşklar gördüm ki yanmak yükselmektir.
Ağla ağla ki rahmet rahmet boşalsın,
Toprağın bereketi çağlayan bir gönüldür.

Kim demiş zevkler insanı adam eder
Kim demiş en büyük zorluğu çekmek keder
Hayır inan ki Peygamberler Nebilere, salihler
Kızgın pota dünya da kemale eriştiler.

Evet çık şimdi kendi Hıra'na ey can
Sen kendine dön, hakikat orda inan
Bak artık kalbine, temizle her an
Allah Allah diye atıyor kalbin
Hayata anlamını iman etmek katıyor.

Çok değil temiz yürek yakındır sürmem benim
Bir filiz çıktı nurdan, deldi karanlık beni.
Öyle bir sürgün ki şeytan olandan uzak
Hicret ettim günahtan Allah'a yalvararak.

Artık arkamdan gelir mal, makam, yalan dünya
Onlar benim kölemdir inandım ben Allah'a.
Bu dünya bir tarla ki ek salih amelleri
Yarın hasat edersin, cennet harmanın senin.

Yol belli işaretler dizilmiş bak geçmişte
Allah'ın vahyi aydınlatır yeri göğü de.
Örneklik ararsan bulursun en yakında
Unutma Allah sana şahdamarından yakın
Allah'ın var başka neye muhtaçsın.

(Nisan 2011 İstanbul)