Karanlığın Bahçesinde Çiçektir Gözlerin

Karanlığın bahçesinde çiçektir gözlerin
Geçit verirsen gözlerinin çölünden
Dayanmak istiyorum yalnızlığına
Gözlerinden dokunamıyorum sana
Adın gibi gizli bir yandasın

Bir yanın yaprak döküyor
Bir yanın bahar-ı bahçe

Yüreğinin ikliminde yetişir tüm mutluluklar
Anaç bir yüreğin tohumlarından
Kök salmışsın yarınlara
Bakir bir çiçeğin
Bilmediğin bir baharına saklıyorsun
Yapraklarını...

Bir yanın yaprak döküyor
Bir yanın bahar-ı bahçe

Yolunu kaybetmiş tüm gülücüklerin
Güzergâhındadır yüzün
Ve hüzün yamadır yüzünde

Bir yanın yaprak döküyor
Bir yanın bahar-ı bahçe

Bu zamana ömrü yetmeyen bir mutluluğun
Bir kopyasını taşıyor yüreğin
Bir nüshası sende geçmiş ömürlerin
Ve hiç kirlenmemiş bir çocuk yaşıyor yüreğinde
Ve kirletmemeye niyetli...

Bir yanın yaprak döküyor
Bir yanın bahar-ı bahçe

Devrik bir hayatın, hece düşmelerinden yazılsa da yaşam
Bir anlamı var sende sözcüklerin
Öznesiz bir güne bağlıyorsun gülüşleri
Ve yüklemi hep mutlu sonla bitiyor

Bir yanın yaprak döküyor
Bir yanın bahar-ı bahçe

Hep bir telaş var gözlerinde
Sanki bayram sabahları gibi
Geçmişe zincir ile bağlı umutların
Geleceğe hep bir halka ekliyorsun
Ve kaybetmiyorsun duruşunu

Bir yanın yaprak döküyor
Bir yanın bahar-ı bahçe