Karanlık Bastı

Öksüz bir gecenin karanlığında hüzün çökerken yine,bam telime
Saçlarımdaki ıslaklığın farkına vardım,tuz yüklüydü alabildiğince,
Vücüdümun her hücresi ,seni arzuluyorken bütün heyacanıyla,
Dakikalar geçmek bilmiyor,bedenim ihtiras içinde yanıyordu.


Katran katran kara olmuştu her taraf,gizli ayıpları örtercesine,
Düşüncelerim kirlenmişti,günahla sevap yakınlaşmıştı birbirine,
Vücüdumun harekete geçen organları isyanları oynuyordu,
Ve isyan başarılıydı,dayanma gücüm alabildiğince azalıyordu.


Sokak lambasının etrafında böcekler uçuşuyor,zevk yapıyordu,
Benimse gönlüm harap ve bitap idi,eksiği arzu ve ihtirastı,
Dinginleşmişti yüreğim,sevda çiçeklerini koparmayı düşlemiyordu,
Yarın dünden uzaktı,gençliğim ihtiyarlığıma ise yakın değildi.