Karanlıklarıma

Kızarım yaptıklarıma öylesine sitem eder
Sessizce yazarım içindeki birikmişlikleri
Hep derim sonlar olasın, başlangıçlar gibi
Ama olmuyor işte
Kader Bu ya
Her başlangıç bir bitişin habercisi oluyor
Gene hüzzam çöküyor şu yüreğime
Sorular başlıyor beynimin hücrelerinde
Kalemim yazmıyor öle donuyorum sessizce
Neden diyor ?
Bir anda kendime geliyorum
Ama herşey sanki bıraktığım gibi
Tek değişense Her doğan güneşle
Yıkılan bir umut
Yaprakdan dökülen kırılmış parçalar
Gökden yağan bir damla yağmur damlası
Birşeylerin içimden yok oluşu
Küllüğe söndürdüğüm sayısının bilmediğim sigaram
Parçalarımsa tek tek bu mısralarda
İşte bir kez daha hüzzam çöktü karanlıklarıma



(07.06.2008 Pazar gecesi saat 02:42 )