Karanlıkta

karanlık yine istila ediyor ortalığı
ay, ha yandı ha yanacak kirli siyahta
korktuğum sessizlik sinsice geliyor
el ayak çekiliyor artık etrafta

hep böyle büyülenirim bilir misin ?
seni düşünmek bu saatlerin mesaisidir
tek seven, tek sevdalı benimdir sokaklarda
aşinasıdır tanıyanlar cismimin...

tek tek basarım kaldırım taşlarına
gölgem kah önden gider, kah gelir arkamdan
hangi şarkıydı unuttum hep söylediğim
bu avare anımda yapışan dudaklarıma

gözümün önündesin en tatlı halinle
kısık ışıkta, loş odanın içinde
uzun kirpiklerinde ya bir rüya
yada bir boşluk oynaşıyordur

mucize aradım karanlık içinde
hani yanında olabilirim diye
rüyanda bile olmak yeterdi bana
zordur diye yer bulmak kalbinde

zaferine erdi karanlık sonunda
ben onun bahtsız gezgincisi...
az bir ümit var neyse ki...
hani, rastlayabilirim sana, gün doğduğunda...
18/08/1996