Karanlıkta Çırpınan Bilinç

Bataklıktan kurtulup özgürlüğe uçuyor
yaşadıkça yeni şeyler öğreniyor ölümden
o çaresizlik ki en acımasız mesele,
boşlukları kapatan ayna samimiyetsizliği.

Gözlerime inen sihirli perde
geçici bilinç kaybı yaşatıyor bana
nefesimi tuttuğum her saniye,
zavallı zihnimin kayıp çocukları.

bu mesafeler çok tahripkarca belirsizliklerdir,
tüm pisliklerimi seninle yaratıyorum
içimi ısıtan ölümün şehvetli kaypaklığı,
bana en sevdiğin yanını söyle.

o dipsiz kuyunun kalleş duyarsızlığında,
akşamları çirkin suratlı insanlar görüyorum,
ansızın çıkıyorlar ortaya
kaybolana kadar ölüm.

Beni etkileyen her düşüncede bir büyülenme var,
bir delinin sözlerinde,en karanlık zifaf gecesinde,
güzel bir kız görünce ve sönünce yanardağlar,
iyice belirginleşiyor alevli,saçaklı, gizli bilinçsizliğim