Karanlıktaki Adam
Dokuz milimetrelik,namlusu hala sisli bu İstanbul gecesinde,yadigar Haydarpaşa'da yirmiki otuz sövgüsü kanırtırken rayları,oturduğu dizenin dişlerini kerpetenle tek tek sökerken rastladım ona.Böyle,bir yarasa karamsarlığı vardı,siyahtı,şakaklarını çizen şamdanında tek mum yanmıyordu.Adam karanlıktı yahut zatıali karanlık bir adamdı.Aslen bence o karanlıktaki adamdı.Sanırım,aydınlık bir kadını seviyor,onu bekliyordu bu;gözleri ölüm kokan çocuk ıssızlığında.
Bir müddet ona çivilendi bakışlarım,sonra ne geriptir hatta garip olamayacak kadar garip,ben o oldum.O karıştı kayıplara...
Uskumru kadar kalbim oldu,
Homeros anlatılarında bulunan kadar cesaretim,
Oda oda doldu zihnimin içerisi,
Bir yazı masası,
Bir lamba,
Ötesi tozlu raflar.
Gök tutar beni fikri sallanarak geçti içimden,
Çoban yıldızına yükselmenin alemi yok.
Ceplerimin deliklerinden doldu naif Helene esintisi,
Sol elimin baş parmağını sağ elimin kendi dışında,
Kimseyi işaret etmeyen parmağıyla usulca yaktım,
Nefes,
Nefese,
Ateş küle çeviriyordu Anka'nın vakur sülietini,
Dudaklarımın tuzunu ısıtan alev belirgindi belirginliğine,
Lakin "ışık" yoktu,
Ben utana sıkıla,
Marmara'nın zihnimde öptüğüm sudan ağzını,
İliklerime yakın hissederken.
Gölgeleri çekip,
Sindiriyordum acil çıkışlarımda,
İntihar balkonumun çürük korkuluklarına,
Kelepçeli düşlerime,
İnerken kadranların Michelengelo darbeleri,
Ben;
Roma'nın esrarlı şapellerinde kaskatı,taş kesilen,
Can acısını duyuyordum içten içe.
Gelmeyecek;
Anlamıştım;
Sunu
Ben olmayan ben sızıyordu bileklerimden,
Emrine itaat ettim;
Geceyi doldurdum kadehime,
Üzerine göz bebeklerimi damlattım,
İpince nakış ipliği gibi bir kentin üzerinde yürürken,
İçtim onu;
Kendimi içtim ben,içimdeki karanlığı içtim,
Karanlıktaki adamı tanıdım;
Yüreğine Olimpos'tan çalınan hediyeyi dayadığında,
Onu durduramadım...
Ağladım;
Minareler boyun büktü ağladı,
Kiliseler ağladı başı avuçlarında,
Kelebekler ağladı kanatları yırtılarak,
Mürekkep balığı ağladı rengini kaybetti,
Ağladık cümbür cemaat...
Aydınlık kadın yinede gelmedi.
her haliyle menşei belli Metin ÇALIŞKAN şiiri.. çünkü her bir mısrasında ince ince çalışmış, belli..
döküme uğramış bu sefer kelimeler, o da belli..
ve döktürmüş genizde biriken gemiler..
ulaşılmak istenen ise belli ; her zaman ki gibi.. ( gelinenin aksine kalbimsi idi) tebrik ve teşekkürler dark man.. çok fazla koyulaşma metin! zira en fazla laciverte kaçarsın yani kaçamazsın..🙂
bir düş gibiydi sanki aydınlık kadın gelir ancak adam aydınlıksa....
tebrikler şairim👍👍👍👍
Bazen beklemeyince geliyor beklenilen..😙
Yine şiir gibi şiirdi 👍👍
Nicelerine..
Aydınlık kadın yinede gelmedi
Çok anlamlı çok duygulu çok şiir 👑 Kutlarım Şairi'im... 😙😙😙 Susmasın yüreğin...
karanlıktaki adam
şiir şiir şiir
muhteşem sürekli okunası..
tebriklerimle...
sevgiler