Karanlıktaki Geceler

Karanlikti geceler bana,
Bir yaz gecesindeymis umutlar,
Kapanmis gözlerime umut,
Siginakta saklanan kalbime pencere,
Karanlikti gecem,sen gelmeden evvel,

Karanlikti geceler bana,
Bir yaz gecesindeymis umutlar,
Belki romanlardaki sonbahar aski değildi,
Ya da kimse bizden efsane diye bahsetmeyecekti,

Karanlikti geceler bana
Ellerine dokunana dek,
Ne kaybettiklerim,ne sonmus umutlarim,
Hepsi artik ellerine emanet,
Kaybettin onlari artik,
Sakladin benden,
İsiklari acmak icin,
Aydinliga geciste.

Karanlikti geceler bana,
Yaz günüydü geldiğinde,
Son devresinde hayatimin,
Umutsuzluk oyununun son sahnesinde,
Gel dedin, yaşanacak çok şey var deli çocuk

Karanlikti gecem gündüzüm,
Tutamadigim hayat damliyordu kan gibi vücudumdan,
Sen geldin
Sen geldin
Elini dudaklarima koydun
Ve susturdun agzimdan dökülen tüm olumsuzluklari


Karanlikti gecem,
Sen geldin
Acti güneş, kurudu gozyaslarim
Doldu yüreğime umut dolu yarinlar,
Ellerini tuttum ve yasadim
Gözlerimi kapattim ve guldum yarinima

Belki efsane olmayacagiz
Belki bu ask bir daha konusulmayacak
Ne bir yazarın eylül aski romanina
Ne de bir sairin sonbahar yapraklarina konu olmayacagiz,
Ama hic bir bilim de
Gozlerinle bana verdigin mutluluğu olcemeyecek,

Bir yaz günüydü
Sen geldin
Ben guldum
Sevgilim..

12 Mart 2014 19 şiiri var.
Yorumlar