Karanlıktaki Renk

Karanlık bir sokak da yürüyorum
Kimsesiz ve sessiz bir sokak
Etrafta kimse yok
Sadece ben ve gölgem

Adımlarım ağır ağır ve yavaşça ilerliyor
Bu uçsuz sokakta
Her saniye bitişe yaklaşıyorum
Gözlerim kapalı bir şekilde

Kulaklarıma çarpan bir uğultu
Rüzgar yaptı yine karanlıktaki şovunu
Bir sağa bir sola çarpıyor
Geceyi yine birbirine katıyor

Yaprak seslerini duyuyorum
Sanki bir şey anlatmak ister gibiydi
Ama hepsi simsiyah karanlık içinde
Gündüzlerde rengin önemi olsa da
Geceleri renkler karanlığa tutsak oluyor