Kara/rın Deniz Kadar Yılmaz Olsun

Hadi tut bir dilek:
Ne istersen iste,
Bir mavi gök,
Koca bir deniz
Kararmadığı zamanlar
Karadeniz.

Bir dağ iste Uhud kadar vefalı
Cudi gibi İnsanlığın ikinci durağı
İste;
Ne istersen iste, verecek Rab var
Koca bir kainat yaratmış bize
Ne duruyorsun
Cennet gibi yer gök işte/iste.

Tamam bir hayır var
Ne bileyim belki hiç olma yarın
Yarın kadar olmadı yakın yarin
Bir güneş bekledin ki doğsun
Aynı aynadaki sen gibi güzel
Gül yüzlü olsun.

ey can ne dilersen dile ki
Olmayacak şey değil
Fakat bil;
Her istediğin şey:
Günah kadar yakın,
Sevapların da.

Niye hayat iki çizgi,
Bir yanı ateş
Bir yanı nur, yan yana durur.
İrade bu işte
Deli bir yürek taşar taşar
Senden uzaklara vurur.
Kararan deniz gibi
Karadenizin dalga dalga.
Elbet dinecek bu fırtına
Sen kendini bulduğunda.

Bilirim ya kendimi az çok
Hep aynı ateş etrafında dolanan pervaneyim;
Şehvet mi ihtiras mı, yok gerçekten
Pürü pak bir sevme mi dileğim?
Nedir nasıl bilirim.

Ah can,
Ben nerden bileyim,
Beni Yaratan bir Allah derim.
Yol gösteren, beni en çok seven
Bir Allah yolunda yürümek yürümek dileğim.
Başka nasıl olur kurtuluş?
Düştüğüm hapis ise eğer,
Düşüren çıkarır elbet.

(Kasım 2010 İstanbul)