Kararttın Gözlerimi

Yollarına baktırıp kararttın gözlerimi,
Yorduğun şu yüreğim affeder mi seni hiç?
Dallarımı yaktırıp sarattın düzlerimi,
Kırdığın şu yüreğim affeder mi seni hiç?

Ne haldeyim, nasılım, feryadımı duymadın,
Perişan benliğimi can yerine koymadın
Sana hayran ruhumu bir sevenin saymadın,
Kırdığın şu yüreğim affeder mi seni hiç?

Gönlüm gibi dupduru ırmağıma aksana,
Gözlerime umudun ışığını yaksana,
Yüzünü çevirip de son bir defa baksana,
Kırdığın şu yüreğim affeder mi seni hiç?

Dönüşün gibi olsun gözlerime gelişin,
Memnun eder ruhumu, benliğimi bilişin,
Dünyalara bedeldi bir kerecik gülüşün,
Kırdığın şu yüreğim affeder mi seni hiç?

Sen dolu hislerimi çıkmazlarda karartıp,
Tenimi, bedenimi hazanlarda sarartıp,
Nefessiz bırakıp da leblerimi morartıp,
Kırdığın şu yüreğim affeder mi seni hiç?