Kardan Adam Yalnızlığı

Sıfırlayacağım hayatı,

Yolun başı,sonu,ortası

Ne fark eder ki!

Herşey süpriz,gelecek yakınken...

Bak yine kar yağdı,

Senin haberin bile yok,

Bembeyaz şimdilerde burası...

Kardan adam yalnızlığı çekiyorum,

Sokaklar boş,yerler kaygan

Yüreğim yine eksilerde titremekte

Korkuyorum yürümeye...

Sen olsaydın ya,yanımda şimdi

Belki çözülürdü buzlar,soğuk kaldırımlardan!

Gördün mü?

Yine sen geldin aklıma,

Yalancı çıktım hayata,

Sıfırlayamadım...

Şimdi itiraf edebilirim,

Kardan adam yalnızlığı ağırdır,

Şehir mat ve donuktur...

Bazen fransız kalırsın,

Yağan kara...

Hele eridiğinde hiç sorma,

Anlatamıyorum...

Şehir her canlandığında,

Ben kışı özlüyorum...

Avuçlarında üşüdüğüm kadın,

Sende beni özlüyor musun...