Kardan Adamlar

Dört yanımda kardan adamlar
Ne erimek biliyorlar ne de konuşuyorlar
Kömür gözleriyle yüzümü çiziyor
Saplı süpürgeyle sırtıma vuruyorlar
Onları yapan çocuklarsa kenarda oturmuş halime ağlıyorlar
Bana eldivenler dolusu sen sunuyorlar
Bu kardan adamlar
Kara defterimdeki beyaz damlacıkları donduruyorlar

Dört yanımda kardan adamlar
Beni bulut sanıp tokatlıyorlar
Ne konuşuyorlar ne de içimi susturabiliyorlar
Bu kardan adamlar
Boyun atkılarıyla hayatıma kastediyorlar

Dört yanımda kardan adamlar
Havuç burunlarıyla
Adamlığın pinokyoculuğunu oynuyorlar
Güneşimi şapkalarına saklayıp
Mevsimlerimi üşütüyorlar

17.03.2005