Kardeş
"Hayrettin KARAKAYA kardeşime"
Gecenin yarısı
Kerpiç evin balkonundayım
Gökyüzünde yıldızlar ve ben
Dut ağacının rüzgârla yaptığı dans
Gecenin karanlığında
Yalnızım diyorum kendi kendime
Ama yalnız değilim
Sen de varsın yanımda
Sen söylemiştin bana;
'kardeş bu dünyada herkes anamızı soruyor...'
Anamızı soruyor da herkes
Anamız bile anamızı soruyor
Kardeş olmak için
Bir babadan olma, bir anadan doğmak mı gerek
Kardeş olmak
Tunceli dağlarında, Bingöl yaylalarında
Muş ovasında, Palandöken'de
Beraberce gezmek
Kardeş olmak
On bin fitte özgürce uçmak
Sevgiliyle el ele gezmek değil
Binlerce kilometre yolu uykusuz geçirmek
Harput vadisinde rüzgârda titremek
Dert dinlemek
Türkü söylediğinde
Yürekten ağlamak
Dünya bu
Beraberce gülmek herkesin harcı
Beraberce ağlamak ise
Kardeşliktir kardeşim
Çeyrek asır dost olmak
Kardeş olmaktan da öte
İnsanın anasının bile anasını sorduğu bu devirde
Kardeşsin sen kardeşim benim...
Sevginin en büyük kavram olduğu bilinirken insanların hala kin öfke ve savaşa neden prim verdiğini hiç anlamamışımdır..Dizelerinizde insanın insana kardeşce duygularla yaklaşması ve bunun güzelliği ne kadar ustaca vurgulanmış elleriniz ve yüreğiniz dert görmesin hemşerim selam ve saygılar..