Kardeşim Ve Ben

Biz tam yedi kardeşiz aslında,
Ama biri var ki o benim için başka,
Birlikte büyüdük onunla hap yan yana,
Hepsine duyarım ama, onun özlemi başka,




Yatağımızı, harçlığımızı paylaştık onunla,
Anlatmaya kağıt, kalem yetmez ki asla,
Sonsuz kez sarılsam doyamam ben ona,
O benim için yalnız, o benim için bambaşka


,

Annem arka bahçede civciv beslerdi,
Kardeşimle beni bakmaya gönderirdi,
Biz oynarken, beş taşı, cüz'ü sek seki,
Civcivleri yerdi katil kuyruksuz kedi




Ayakkabı boyardı bir bayram arifesi,
Onun kazandıkları, oldu bayram nevalesi,
Acemiydi önceleri, bilmezdi neyin nesi,
Ayakkabı boyarken, boyanan çorap hediyesi


,

Onunla ben aslında bir başka kardeştik,
Yazın naylon ayakkabı, kışın lastik giyerdik,
Burunsuz tabansız çoraplar, yamalıyı lüks bilirdik,
Yeni bir şeyler giysek, nasıl da sevinirdik.




Ayrı gayrı yiyemezdik hiçbir şeyi
Kızılcık, iğde, leblebi tozu, horoz şekeri,
Bazen de mama yapar yerdik kare bisküvi,
Paramız varsa ilk uğrak Hamza'nın büfesi,




Dam boyu kar yağardı bizim ellerde,
Bahçeyi, bacayı kürerdik tahta kürekle,
Birbirimize takılır, şakalaşırdık espiriyle,
Ama kırılmaz, asla gücenmezdik ki yine.




Ne çabuk büyüdük düştük gurbet ellere,
Özlem duyar olduk birkaç muhabbete,
Ömrümüz gidiyor dur biraz, bu ne acele,
Son demler geliyor, yavaş ol, biraz aheste.




İşte bu sözüm dostlar kardeşim ve ben,
Hiç büyümeseydik, çocuk olsaydık her dem,
Hep oyunlar oynasaydık dert bilmeden,
O benim canımın içi, kurbanım ona ben.

GÜLÜM
CANIM
BİRTANEM......