Karım'a

Yarım kaldı hep bir yanımız,

Yağmur yağdı su aldı botlarımız,

Güneş açtı sırtımıza yapışti kazagimiz

Ne biçim bir hayattı mevsimini yakalayamadıgımiz

Şimdi nefes alıyorum yavaş yavaş

Ve kurtuluyorum zağarlık tan

UYKUsuz gecelerimin müsebbibi  beyaz

Alalade bir renkti 

Yenemedim fobisini

Sonra Hugo yazmış beyaz renk değil ki

Yani donkişot gibi yel değirmenlerinin gölgesi 

Hafif rüzgârlı esintili hava,

Üstümde tiril tiril bi gömlek 

Yaz yağmuru var dışarıda

Ahmak ıslatan 

Kaldiŕ kafanı bak ufkuna !

İste o benim

Göçmen kuşlarıyla gelen ovalarina

Huzur ve mutluluk!

Hak ettik bu sancılı doğumun ardından 

Lohusa şerbeti tadında iki çocuk!

Biri Tuğra Deniz, biri  Yağmur İlkem...

Sen gönül köşkümün Hümeyrası,

Arguvan bahçesinin loş kokuşlu manolyası...

-Engin dağlarda otlayan maralım

-Leyla oldun âşk masalıma

-İlle de sen ille sen diyor bu yürek

-Fuzûli değilim ne yazik ki , mutlu sonlar verecek!

Sen şiirlerimin gizli öznesi

Ben hayatınin bilmecesi

Hiç bilemeyeceksin yukaridan aşağı

Yahut soldan sağa 

Yüregimdeki solcu ölmedi daha

Berlinde duvar yıkılmadı

Sovyetler dağılmadı.

7. Filoya kucak açılmadı

Dar ağacında gençler asılmadı daha...

Neyse bunları boşver kadınım

Biz seninle  keskin sirke küp olsakta

Ben mayalanirim aşkınla koynunda

Sana zararim olsa da 

Sende seversin bilirim beni

Kırılıp sakın dökme bizi...