Karışık Şiir

beklemek zamanını bilmeden, almadan haberini
diğer taraf inadına susmayı cilve bilmiş nedense
benim bilmediğim bir oyun mu yoksa
gülümseyişini göz ışıklarına taşımak
kapkaç oyunu mu umut doğurup hüzün servisi
bir erdemlik mi yoksa yaşamayı yaşamakla sarmalamak

ben bilgisayarımın başında düşünüyorum.
Arkama bıraktığım yollardaki aydınlık güç beynimde
şimdi gençlere aşkla aşı ayrı tutmalarını öğretiyorum
ağlayışa gülümseyiş aşılamanın usullerini bir de

yine de sevmek diyorum. Sevmek... sevmek diyorum
tatlının acısını bile sevsen ferahlar gönlün
ben her zaman kendi inançlarıma küsüyorum
bir hutbe, bir dua etsen rahatlar topraktaki ölün

sahi boyun eğmek neden yakışmıyor bana
muhtaç olmamanın gururu mu yoksa bu
yoksa kendi kendine yetmenin bir getirisi mi
evet gözlerimin kirini temizler alnımın suyu
bir de tan ağarmadan terk ederim ben uykuyu
sahi boyun eğmek neden yakışmıyor bana

Bu akşam hava bulut, yıldızlar yok
Susmuş kuşlar kendi dünyalarına
Yapraklar rüzgar, dağ dorukları kar beklemekte
Benim yüreğim uykusundan uyanmış gözlerini silmekte

Gözlerim yıldızları izlemekte bulutlardan görünmeyen
Kulaklarım uzaklarda susmuş bir sesi beklemekte