Karıştırıyorum Her Şeyi Birbirine

anlatacak hiç bir şey yok belki
ama birbirine karıştırdığım çok şey var .
mesela eyfer miydi eyfel miydi o kulenin adı ?
hiç bir zaman emin olamamak aynı zamanda
ela renkli gözlerin
yeşil gözlerden ne farkı vardı ?

karıştırıyorum herşeyi birbirine
insanlarla kedileri
köpeklerle kuşları
yalan ile gerçeği
sevgi ile nefreti
dostlukla düşmanlığı
hayat ile rüyayı
ve bana öğrettikleri bütün doğruları .
doğru kabul edip hepsine adıyorum kendimi
sonra düşüyorum kaldırım yüksekliğindeki doğruların tepesinden
bambaşka söylüyor yaşadıklarım
yaşamadığım bir takım gerçeklikleri ..

kendimi karıştırıyorum başka insanlarla
aynalara baktığımda muhteşem bir karışımın
en pislik halini görüyorum
gözyaşlarını övgüler yağdırıyor bütün semavi dinler
oturup ağlıyorum
ağladıkça sadeleşiyor
ağladıkça içimden kendi sesimi işitiyorum
kimsesizliğin bir sokak ötesinde başkalaşırken
aynalara küsüyorum
karanlık duvarların tam karşısında
ağlayarak kendimi kendimden damıtıyorum ...
sadeleşiyor ,arınıyor , kendime kavuşuyorum ...

ama yine de karıştırıyorum her şeyi birbirine ..
her şeye aynı gözlerle bakıyorum bundandır belki
kapatın bütün pencereleri
kapatın ne kadar kapı varsa dışa açılan
artık her şey yerli yerine geçsin
her şey sesini kessin bu arada
köpekler ve kuşlarda ayrılsınlar birbirinden
insanlar da sadece dost olsun
sadece dostluk var olsun dünyamda
bırakın artık sizlerde düşmanlığı
nefreti de atın insanların kendilerini attığı köprülerden ..
her şey tek olsun
güzel olsun her şey
ki karışmasın birbirine .
rüya değil gerçek olmalı bu hatta .
yalnız ve yalnız
tek olsun ve bir olsun dünya !