Karmaşık Geçmiş

Artık saçlarımdaki beyazları,

Hoş görmeye başladım,

Sarmaşık çiçeği gibi sarmış sanki

Siyah telleri...

Kısacık hayattan,

Çektiğimiz çilelerin öngörüşü olarak...

Bedene yansıyan 

Beyaz nur...

Etrafındaki gören bazılarını...

Sevindirir sinsi sinsi...

.

.

Sır saklamak çok zorlaştı...

Dili tutmak kadar zor bir şey yok...

Ne kadar kendimi zorlasam da...

Söylememek için..

Bir konu açıldığında,

Hemen çıkıveriyor ağzımdan...

Sohbet açabilmek için 

Bir tür çabalayıştır belki benim için artık...

Bu sırları açığa çıkarmak...

.

.

Karmaşık bir geçmişten 

Çok şey bekledim...

Babamın çok saygı değer,

Olduğunu sanıyordum küçükken...

Öyleydi de...

Belki bana da saygı duyulur,

Mutlu olurum sanıyordum...

Şimdi ise anladım..

Belki de benimde sırlarım 

Zamanında ortaya çıktı bir yerlerde...

Bu yüzdendir metanetsiz çırpınışlarım...

Mademki öyle herkes,

Aynı yerden yansın...

Varsın duysunlar benim söylediğimi...

.

.

Varacak soluklanacak mekanlar tükendi...

Senin kapın hariç Allah'ım...

Onu hiç kapatma yüzümüze...