Karmaşıktan Bir Buket
karmaşıklığın içinde mi kaybolmak lazım
ne için uğraşıyoruz ki sanki
benmiyim hasreti kovalayan
yoksa yanlızlıkmı beni yakalayan
duygular yokluyo avuçlarımı
silinen gözyaşlarımı aramıyorum ben
çaresizlik türküsü mü söylemeliyim
ben yalvaran olamadım nedense
yalvaran herkesin güçlü olduğu bu dünyada
silinmişlik mi hikayem
hayır ben silinen insanları yazıyorum
güçsüzse insan heh pardon insan dedim
güçsüz insan mı olur hiççççç....
damlamış suların esaretinde boğulmuşluk
karanlık odalara hapsedillen tutsaklık
ışık görmek içinmi yalvarsalar
İşlem basamaklarının arasında kayboldum
karanlık bir odaya hapsolmuş gibi
bırak bir adım önümü görmeyi
arkamdaki gerçekleri bile unutmuşum...
hasret türküsü söylenirmiş bazen
bazen de mutluluktan hıçkırıp ağlayan insan manzaraları betimlenir
ne hasrettir aşkı tanıtan
ne de ağlarken döktüğün mutluluk yaşları...
aşk tutkudur bazıları için
olup veya olmamanın çetin mücadelesi
arada kalmışlığın felsefesi
olmak ya da olmamak dedim ya
görmek ya da görmemek
hissetmektir aşk
amaçsız hissetmek
ne uğrunda ölünecek kadar asil
ne unutulacak kadar zavallıdır
yaşam biçimi değildir aşk
gözyaşlarını dökme becerisi de değil
küçük bir bebeğin annesine ağlamasıdır aşk...
küçük bir kuşun yuvasını yapmasıdır
penguenin buzu kırıp balık çıkarmasıdır belki...
aşk destan değildir hiç bir zaman
ama onu yaşayan hep efsane olmuştur...
kapat gözlerini ve düşün
olumsuzluklara anlam yükleyebilirmisin
hade bunu yap ta görelim gerçek aşık kimmiş
aşk anlamsızlığın tiyatro oyunudur bazen
bazen de silinmiş bir gözyaşından ibarettir...
hadi gelin artık
kapalı kaldım bu odada
bir ses.bir ışık en ufak birşey tutacak yok mu bana
hiç mi kimse yok etrafımda
sanki küçük bir ses duydum
evet evet biri var orda
kim o gel hadi yanıma gel hadi
pehhhhhhh
silinmişliğin esamesini okurken ben burda
yanıma gelen de anca yanlızlığım olurmuş
ufakta olsa ses çıkarması tuhaf değil mi....
çaresizliği mi yaksalar
İşlem basamaklarının arasında kayboldum
karanlık bir odaya hapsolmuş gibi
bırak bir adım önümü görmeyi
arkamdaki gerçekleri bile unutmuşum...
hasret türküsü söylenirmiş bazen
bazen de mutluluktan hıçkırıp ağlayan insan manzaraları betimlenir
ne hasrettir aşkı tanıtan
ne de ağlarken döktüğün mutluluk yaşları...
aşk tutkudur bazıları için
olup veya olmamanın çetin mücadelesi
arada kalmışlığın felsefesi
olmak ya da olmamak dedim ya
görmek ya da görmemek
hissetmektir aşk
amaçsız hissetmek
ne uğrunda ölünecek kadar asil
ne unutulacak kadar zavallıdır
yaşam biçimi değildir aşk
gözyaşlarını dökme becerisi de değil
küçük bir bebeğin annesine ağlamasıdır aşk...
küçük bir kuşun yuvasını yapmasıdır
penguenin buzu kırıp balık çıkarmasıdır belki...
aşk destan değildir hiç bir zaman
ama onu yaşayan hep efsane olmuştur...
kapat gözlerini ve düşün
olumsuzluklara anlam yükleyebilirmisin
hade bunu yap ta görelim gerçek aşık kimmiş
aşk anlamsızlığın tiyatro oyunudur bazen
bazen de silinmiş bir gözyaşından ibarettir...
hadi gelin artık
kapalı kaldım bu odada
bir ses.bir ışık en ufak birşey tutacak yok mu bana
hiç mi kimse yok etrafımda
sanki küçük bir ses duydum
evet evet biri var orda
kim o gel hadi yanıma gel hadi
pehhhhhhh
silinmişliğin esamesini okurken ben burda
yanıma gelen de anca yanlızlığım olurmuş
ufakta olsa ses çıkarması tuhaf değil mi...
çığlıklar doğaya karışmış
masallar anlatırlarmış
ya Polyana'dan hayat dersi
ya pinokyodan saklayamadığımız gerçekleri
gözgöze gelmekmiş melek görünümlü kötülükle
kötülükmü silecek hayattan
yoksa iyiliğimi silecek kötülüklerin efsanesi
esamesi okunmuyo artık yanlızlığın
ya da herkes yanlız tutsak varlıkların
sil artık hayat,gözyaşlardaki yapmacıklığı
ben mi sileyim kendi çırpınışlarımı
akıllı olmakmış kural
ya da deli olanların içinde görünmek akıllı
nedir ki silinen hayattan,hergün yazılanların üstüne
gözyaşlarım sel mi olucak pehhh
masallar artık modifiye yapılıyo
ne pamuk prenses cücelere
ne de cüceler gökyüzündeki doğacak güneşe güveniyo....
bazen silmekmiş hayatı
onun silemediklerine inat
güçsüzler ele geçirmişse pehhhhh
sen güçlü olmuşsun kandır kendini
yalanış bazen ince düşünceler
anlamamış sildiğin her anının anlamını
oysa düşünmeli insan bazen
düşünemeiği yalanları....
gel sil beni de yeterse gücün
ben güçlüyüm bu güçsüz dünyada
ben acıyanım bu acımasız dünyada
ben ayığım bu sarhoş dünyada
ben insanım bu ne olduğu belli olmayan dünya da
silsene beni gücün yeterse
bu ait olmadığım dünyadan........