Karşı

loş ışıklar altındayken,
seni düşünüyorum.
ağlıyorum; bilinmezliğe karşı,
ağlıyorum; sensizliğe karşı.
şaşkın bakışlarda dargınlık
yaşıyorum sabahlarla,
bağırıyorum istanbul'a,
haykırıyorum! dört duvara karşı.
iç çeken vapur sesiyle
uyanıyorum geceyle karışık,
kafam bulanık, aklım...
derken aynada sen varsın,
derken istanbul'da yokum...

birkaç cümle mırıldandım
sana karşı...
bir söz çıktı dünyaya bedel,
bir göz var ki bana karşı...