Katil Ünlem Noktalarımı Öldürünce

''Mahşeri kalabalık var gökyüzünün yıldızlar bahçesinde
Herkes umudunu dikiyor olmalı, aşk filizlensin diye...''

( Ben eli yüzü şiire bulanmış küçük bir çocuğum bazen
Bazense bir ayağım satırlarda
Ölümü beklerken...)


Bugünlerde hüzün yağmurları var kentimde
Saçlarımın ıslaklığı güneşle raks ediyor
Ve bir tutam kızıllık koparıyor güneşin sarısından
Kızıl oluyor, yalnız kızıl...

- Azraile yanaştım dudaklarımı değdirdim ateşine...

Kızıllığına bir sen düşse bu gece, yıldızlardan hediye
Bir buse kondursam ömrünün dudaklarına
Kiremitten ayrılığı , kağıdımla parçalasam
Ey yar !
Bak ayrılıkla münakaşa ediyorum
Sen sakın b/ölme...!


Kendimin katili iken ben soğuk bir kış günü
Takvimler 14 Şubatta takılı
Ve cesedim gözlerinin siyahlığında ki darağacına asılı
Ruhum toz pembeliğine kapılmış ölümün
Bölünüyorum senden benden her şeyden ey yar sakın b/ağlama !
Sesimin yankılandığı sessizlik !
Terk edin s/onsuzluğumu !
Terk edin k/açtıklarımdan !
Kıymayın gümüşi sözlerime
Tek bir şey diyebilseydim sana belki bitecekti kabusun acısı
Belki bitecekti parmak uçlarımızda ki yokluğun sızısı
...............''Gitme ''...............

- Azraile yanaştım seni fısıldadım ateşine... İrkildi...

Katil bir ünlem sinsice yaklaştı her çığlığımın sonuna
Siyah siyah gülümsedi,
Noktalarımın tüyleri ürperdi ,hangi öfkenin ünlemiydi ki bu?
Kırmızı kırmızı korktular...

Ünlem tek bir hamleyle diz çöktürdü üç noktalarıma !
O günden beri
Ne zaman üç nokta koysam şiirlerimin sonuna
Birer ünlem oldular !
Suskunluklarım, ben de çığlık
Masumiyetim öfkem oldu !

-Azraile yanaştım dudaklarımı değdirdim ateşine kulağına seni fısıldadım... İrkildi... Biraz ateş verdi gözlerime

Acımı yaktım !

( Ben g/örgü kurallarını bilmem cahilliğimden
Bu yüzden yüreğime hep 'seni' ördüm, başkasını bilmediğimden
Sen de düşlerinde g/ör beni...)

12 Temmuz 2011