Katiller de Anlaşır

Katiller de anlaşır,
İki düşman soluk alır namlusundan silahların,
Bir masa, bir sandalye.
İki çocuk çimlerin boynunu,
Yüklüce masumiyetle büker.
Bir şiir okur büyük olan;
Biraz bahar, biraz çiğ.
Küçük eller de bilir ölümü,
Ruha değince o soğuk tebliğ.

Katiller de anlaşır,
Bir kadının ellerinin mutfakta,
Önlüğüne silinen yemeğin buğusu kadar,
Altı topuk hareketli,
İki kalpte adrenalin,
Üç tanesinde sükûnet,
Yalnız bir tanesi bezgin.

Katiller de anlaşır,
Tıpkı taze kar izinin, toprağa sadakati,
Yalnız koşmasa bile,
Ayakları dimdik atın, tozlu tablodaki,
Ve sıtmaya tutulmuş bir parmağın,
Tetiğe şehadeti.
Yalnız tek bir adım görür,
Sona nişanlanan müstakbel zarafeti.

Katiller de anlaşır,
Hem de en sevilen yemeğin,
Tekerrür kokusu misali.
İki topuk hareketli,
Biri dingin, biri çığlık çığlıca.
Gözü nemden bir kadın,
Yüreği cehennem gibi...