Katran Karası

simsiyah bir boşluk uçtu
en kırgın notasından bir ıslığın
utanan gemiler vardı boğazın teninde
bir çingene kızının çukur yerlerine göçmüş,
bir darbukanın arsız soluğu/ neylersin
sırnaşık bir hüzün
yola koyulmuştu çoktan
neylersin

belki yılgın bir Macar türküsünde

Boşnak bir intihar ezgisiydi gülüşün
bir an önce sabah olmasını dileyen/ bir mülteci yalnızlığı

ama bu ölü hikaye
kendini imha etti çoktan
çoktan gri-ıslak bir istasyonda tutuklandı bu şiir
sen yoktun durdu dünya sustu şehir/ neylersin
kemirgen bir sevda
ciğerime sızmıştı çoktan
neylersin

çok değil

birkaç gün sonra
unutacağım yüzünün emredici beyazlığını
aklımdan silinecek saçlarının kuzgun nefesi
ak-pak ellerin ve öldürücü yürüyüşün
ama
gel gör ki

sensizlik kuşanıyorken

bütün gürültülerini
bir boşluğun bağrında
bu beden
katran karası bir göçe
yataklık yapıyorken
ve bitiyorken nefesim

neredesin yoksul bakışlım/ lal susuşlum

neylersin

Ali K. TANYILDIZ

Ali Kemal Tanyıldız