Katre-i Aşk

Pencerenin buğusuna yazılan bir isim gibi 
Yok olmaya elverişli ve karalanmaya müsayit 
İçimdeki herşey... 
Ardı ardına kapanan kapılar arkasında 
Zincire vurulmuş gülümsemelerim! 
Lanetli bir kargaşanın arasında beklenmekte 
Hayallerimin infazı. 
Kapıyı çalıp kaçanlar değildi! 
Baki olandı yüreğime kelepçe vuran... 
Ve ben; 
Hayallerini acemi rüzğarlara teslim edip 
Köşesine çekilen tedirgin bir yolcuydum işte! 
Ama artık ne varsa sana dair, 
Gelip geçtiğim sokaklarda bırakıyorum. 
Seni tüketmek umuduyla... 
Hafif sarsıntılar ardından gelen, 
Büyük bir yıkımdın sen! 
Yüzyıllar öncesinden kalan,korkuların bile 
Kaldıramadığı bir şeydin bende. 
Artık haykırışlarıma aldırmıyorum... 
Mesafeler; 
Vuslatı şehirler ardında bırakırken 
Ben; 
Sahra da susuz kalan bir sahabe gibi 
Bi'çare kalıyorum yüreğinin sureti karşısında... 
. . . 
Düşüncelerin kör cahil karanlıktı 
Ardımdan gelen. 
Karanlığını aydınlatmak için yaktığım hayali mumları 
Bir çırpıda söndürmekten çekinmeyen 
Acımasız bir gölgeydin içimde... 
Ve şimdi; 
Yüreğim paslı demirler arasında 
sıkışmış bir güvercin gibi ölüme sus'arken 
Sen herşeye rağmen umarsızca sus'arken 
Sen bende artıp,kendinde eksilirken 
Sen beni , seni silmeye mecbur tutarken 
Ben bunu yapamazken 
Sen yine 
Olduğun gibi kalırsın içimde...