Kâv

kalbim

kanatlanıp korkuyla,

katran karası kuytularda

kül kuşlarına

kısık kasılmalarla kat

katledilenlerin kırık kemiklerini

kötürümlüklerine kör kesil

kert kırmızı karanfillerin k'atıklarını

kifayetsiz kalsın koparmaya kıyamadığın

kırmızı kanatların

k'anasın

kurusun kuyularda

kıyısız kentlerin kayısı kayganlığında

kendini kendinle kar

kuşkusuz

kımıl kımıl kumların

kırmızı karanfillerin

kırık kemiklerin

korkusu kaçacaktır

katran kokmayacaktır kainat

kalbim

küllendikçe kâvlansın

aslını aykırılığa alıştırmaktır aşk