Kavuşur Gibi Olmak

ağaçlı bir yamaç
sessiz otlar
şehir kalabalık
uzakta deniz
muhteşem düzlük.
ve,
kendilerini
havaya bırakmış martılar.
bir şey söylemeden
yürüdük.
birbirimizle içimizden
konuştuk.
oturup bir tahta sıraya.
taşıyamadın ağırlığını
başının,
gönlünün yükü ağır
omzuma yasladın sonra.
kalbiyle söyleşen
iki sevgiliydik.
hediyemdi,
çeyiz sandıklarından
çıkmış gibi
ipek başörtü,
kenarları tığ işlemeli.
dünyanın en güzel
ganimeti
bir tutam sevgi.
gözlerimiz ışıdı
gün batarken.
kavuşur gibi olduğumuz...