Kaybedenler

Bir gün gelip de sen de ağlayacaksın...
Vicdanın sağ bırakmayacak düşlerini.
Bu iki heceli erkek adını unutamayacaksın!
Ümitlerim gelecek ardın sıra...
Kovalayacak; her gün öleceksin!
Sen... Kaypak sevdaların kulu kölesi,
Sen... Değersiz birkaç söz uğrunda
Can veren ey sevgili;
Bir gün bağrı yanık bir âşık görürsen
O'na asla acıma emi!

Bir gün gelip de sen de özleyeceksin...
Gözlerinin daldığı yerde ben olacağım.
Kaçırmak isteyip de o ceylan gözlerini,
Kaçıramayacaksın!
Hayalimi gördükçe her an karşında;
Kurtulamayacaksın!
Belki bir gün birileri için 'medar-ı teselli' olacaksın..
Bak şimdiden söylüyorum:
Sen bu iki heceli erkek adını
Unutamayacaksın!

Her gün biraz daha yenileceksin ümitlerine...
Her korkunun adı 'ben!' olacağım
Ve her 'sen' benliğinde bir 'ben!' olup fışkıracak!
Hayat sana acı vermeye başladığı gün,
Beni hatırlayacaksın!
Gözlerin hüzünbaz sevişmelerin ardından kızaracak!
İnsafbilmez yalnızlıklarla boğuştuğun o gün;
Zamanın birinde terkedilmişliği yaşamış biriyle karşılaşacaksın..
Ve sen; O'nunla birlikte oturup ağlayacaksın!

Sırtımdan fışkıran kanlar saracak dört bir yanını...
Kurtulamayacaksın bu çift kanatlı gökyüzünden
Ve o kan deryasında
Boğulacaksın!
Merhamet dileneceksin sahte yüzlerden...
Sevgisizlikten çatlamış dudaklarına
Henüz 'yirmi ikisinde' bir delikanlı dudağı değecek,
Çıldıracaksın!!!
Ve sen bu iki heceli erkek adını
Unutamayacaksın!

Bir gün sefil bir dilenciyle karşılaşırsan eğer;
O'na acıyıp merhamet etme!
Besbelli O'nu da birileri terketmiştir...
Yüreğini ver o dilenciye..
Anlasın ki, yüreğin hala sendeyse...
Anlasın ki, yüreğin bir başka yürekteyse...
O acısın sana!


Çünkü sen her hal ü kârda bitmiş ve tükenmiş olacaksın
Çünkü sen bu iki heceli erkek adını asla unutamayacaksın