Kaybettiklerimize
bir hayat düşü kurdum ki eksiksiz
gökte dolunay suretinde deniz
vaka ki yaşamaya geç kalmış olabiliriz
ben gitmedim sen de gelmedin say
ölümden döndüğümüz hastane odasında
üşümüş kalmış iki dudak arasında
kaybedilen sevgililer uyusun
duysun sesimizi iki cihan kuşları
parça parça etmişlerken tenimizi
kaç gece anadan evlattan candan ayrı
kim kaldı ki bize ağlayan silse terimizi
cananın gönlünden süre ilacımızı
bütün kaybettiklerimizden olsun hak razı
bize bizimle olanın yüzündeki nur yeter
bir çok karanlıktan Ay bile gelir de geçer
Tanrı senin de vebalini sorar Zakir
anlamazdan geliriz çoğuldur zaman
tekilin aklı da bundan çıkar
manası birdir dediğimiz dört kitabından
kimsesizlik çıkmaz Rabbimizin eminiz
yine de mekandan münezzehtir muhabbet
uzak olan yakından daha da sevgili olabilir
yakın olanın uzaktan habersiz bir kalbi
ölüm aniden gelir gideriz kim bilir
eksilenlerin ezilenlerin hatırına ruhumuzun
azmi elinden alınanlar kalır dönme dolaplarında
kırık kapılarımızın toprağa düşmüş pervazları
manasına bakar durur gökyüzünün tokmaklarında
vurur ha vurur döver boşluğu sinemizin ortasında
ayrılık boy verir aşkın derin sularında
kimi dinler kelamı kimi birleşip hüsranda
alnımıza vurulmuş bir mühür gibi her dua Hay Allah'ım
Sen hiç kimsenin şiirine doğmamış bir çocuk olarak baktın mı babali? Ey benliğin suretini tersten asan, o süt dişi sancısıyla yazılmış ilk küfre, bir mendil cebinde unutulmuş Cibril kırıntısı gibi,
aşkı hiç anlatamamış bir şâirin tabutuna yaslanarak soruyorum bunu sana: Kendini ne zaman öldürdün ilk
Bak, acı kanıyor hâlâ Çukurcuma’da. Bir kadının kemoterapik dudağında portakal çiçekleri açıyor adını koyamadığımız âşklar gibi, şairin cesedinde unutulmuş bir virgül gibi, bir cümlenin boynunu kıran kelime gibi.
Tebrikler
Ah be Usta en çok da sevdiklerimiz ve değer verdiklerimiz yüreğimize iz bırakanlar terk etti bizi ellerinde olmadan yaşamak adına nefes alır olduk kalabalık yalnızlıklarımızda
Çokça tebriğim sevgi saygım ile daima
Yalnızlığın ve umudun iç içe geçtiği derinlikli bir paylaşım.hayallerin ve özlemlerin çarkımda acımasız bir akış."yaşamaya geç kalmışlık". Ölümle yalnızlığın hüzün temaları,çaresizliğin ve karanlığın resmi.Tüm bu kayıplara rağmen,parlayan bir umut.Ve şiir.Beğenimle.Saygılar.