Kaybettim

Bir bıçak izidir sırtımda aşktan hatıra
Doydum ruhumu içine batıra batıra
Ömrüm sığar mı bilmem şimdi bir kaç satıra
Ben kelamımı,sözümü sükutla kaybettim

Saçlarım eylül yaprakları gibi dağınık
Olmadı rüzgar bu aşk'a ne gözcü,ne tanık
Sevda göbeğim doğuştan yaralı ve yanık
Güzel üzüm tadımı bağlarımda kaybettim

Serçe kuşuyum,yerim yurdum tavan arası
Çamurdan hiç çıkmaz,iki kaşımın karası
Dinmedi gitti bir türlü şu gönlümün yarası
Pamuk gibi kalbimi,dağlamakla kaybettim

Çıra gibi yanıyor otağım söndürmezsin
Bahtımdan kararmış şu yüzümü güldürmezsin
Gafil avlandım ayrılığa, hiç döndürmezsin
Kuruyan gözlerimi ağlamakla kaybettim

Ayaklarında turaba dur desen dururdum
Vuku bulan, yalnızlığın alnından vururdum
Senin mevsiminde tek çiçek gibi dururdum
Seni çiçeklerde hep aramakla kaybettim

Aşk tarlasında biçtiğim buğday
Ağustosun eylül'e yaklaştığı ay
Bundan sonrası bütün hazanı kapıda say
Ben aklımı kapında aramakla kaybettim

Yürüdüm bir ömür sanki dikenler üstünde
Söyle sevdiğim,iyi mi oldu sen küstünde
Yine ben tutmadım mı ki elinden,düştünde
Özgürlüğümü prangalarda kaybettim

Şavk'ı vurmadı güneşin olmaz hiç sabahım
Dinmez ahu yaşım,bitmez yüreğimde ahım
Anadan doğdum doğalı bahtsız bir siyahım
Gülümü süzülen,o mor dağlarda keybettim

Gel gör ki yarenim,yer gök sanki hepsi çatık
Yıldızlar mat,mehtap aşksız,güneşler batık
Sensizliğin üstüne,sigaramdı hep katık
Seni iç'e çektiğim dumanlarda kaybettim

Şimdi yüreğimin ilanındasın hep kayıp
Olmadı mı söyle sevdamıza koca ayıp
Sus artık yüreğim eylenme be,sayıp sayıp
Ben Ömrümü zaten pişmanlıklarla kaybettim