Kaybolan Çocuk

Çocuktun yavrum, masum, kırılgan

Ellerinde pamuktan periler uyurdu

Huyunu

Annenden almıştın

Ve

Rahmetin körfezinden

Elmaslardan saf

İncilerden arı

Kuğulardan latiftin

Sen çocuktun



Hiç büyüme istiyordum

Korkuyordum rüzgar

Eser delicesine düşüncesizce

Seni üşütür diye vehimleniyordum



Uyurdun

Ama büyükçe değil de,

Çocukça uyurdun

İnerdi her mışıl mışılında bir huri

Ceylan gözlü,

Şehla bakışlı,

Başın onun kadifeden dizlerindeydi

O tarardı saçlarını latif,

Cennet taraklarıyla, raks eder gibi

Bir çiçeğin kimseyi ürkütmeden

Sessizce büyümesi gibi



Ne güzel koşardın yolllarda

Okul yolunda,uçarcasına,

Rüzgar ardından raks ederdi

Şarkın en uhrevi musikileriyle

Sana engel değildi

Yer çekimleri, yorucu fizik kanunları

Newton bile çaresiz kalırdı eminim görse seni

Serenatlar, fırtınalar,

dindiremezdi feveranını

O dünya kadar yüreğinle göklere koşardın



İki şeyde üzülürdüm

Birisi bir yakınımın vefatı,

Diğeri seni görememem,

Kavgamız vardı annenle süregelen

Seni hangimiz daha çok seviyoruz diye didişirdik

Hayır çocuğum;

Cevap bekliyorum

Senin o yalansız yüreğinden

Seni yeterince sevebildik mi?



Evet sen bir çocuktun

Çocuktun sihir gibi, efsunlu,

Bütün büyükleri bakışlarında çocuklaştırırdın

Erirdi melek yüreğinde,

Kin, haset,

Dualarıma mihenk taşıydın

Sen böyle çocuktun



Nerde şimdi o çocukluğun?

Bir leyleğin kanadında mı göçüverdin?

Şimdi çocuksuzuz, biz ve alem,

Umudun dağlarında tipi ve boran

Acılı kasvetlerimde azap dizboyu

Ey saniyeler!dakikalar!saatler!

Aylar!yıllar!haftalar!sizedir feryadım!

Siz hey balıkçılar!

İncitmeyin masum balıkları oltalarınızla!

Serin ağlarınızı denizlere,

Bana o masum çocuğumu getirin!..


k.arslan gazioğlu