Kaybolan Siluet

Yüzyıllardır suretini gösteren saatler durdu
Umudun zemb/ereği kırılıverdi
Hüzne esir oldu efsunlu ney, bir daha çalamadı

Ben sıradan hayaller peşinde koşarken

Senden kalan son siluette kayboldu
İçimi ısıtan sesin gibi





Senden kalan bir resim bir mektup

Ucu yanmış birazda yırtık

Gittin üzerime hüznü giyindim artık





Gidişinden sonra Yusufluk zordu
Sensizlik d/ipsiz kuyu olup yarılıverdi
Acze düştü gözlerim çıkar yol bulamadı

Kimse duymadı, kimse görmeden giderken

Senden kalan son siluette kayboldu
V/erdiğin son nefesin gibi





Dudağında bitmemiş bir şiirle gittin

K/alem tutmaz artık elim

Gittin g/ayrı hüzzamı söyler dilim





Leyl-ü nehara sordu gözlerim, her düşü hayra yordu
H/ayal oldun rüya gördü sarılıverdi
Gönül seni aramaktan kendini alamadı

Belki zam/ansız belki çok erken

Senden kalan son siluette kayboldu
Maveraya çıkan adresin gibi





Bilirim dönmezsin bir daha gülmezsin artık

Ruhumda buhran, yürekte tufan adın,

Ey güzel gözlü kadın