Kaybolduk

Yine bir akşamüstü okulumdan çıkarken
Seni düşündüm nerdesin, kimlesin diye
Ve usulca yağmurda yürüdüm
Zihnimde kayboldun.

Hava biraz daha karardı.
Yağmur biraz daha hızlandı.
Seni düşündüm içim bir kez daha yandı.
Senin geçtiğin sokaklara doğru yürüdüm.
Sokaklarda kayboldum.

Saat geç olmuştu.
Dolunay gökte merakla duruyordu.
Benim aklım senle dolmuştu.
Etrafıma bakındım belki görürüm diye seni
Zamanda kayboldum.

Senin sesini duydum arkamdan
Döndüm bir baktım sen
Yine o şarkımızı söylüyordun
Ve yine yalnız yürüyordun.
Sessizlikte kayboldun.

Koştum arkandan,
Aşkım! Diye bağırdım.
Sesin kesildi; sokak zaten sessizdi.
Beni gördün ve sustun
Gözlerinde kayboldum.

Tam sana koşarken
Gözyaşın yağmurlara karıştı
Şaşkınlıkla seni izliyordum
Aşkım! Demeni bekliyordum
Ama sen karanlıkta kayboldun.