Kayboluşun Künyesi

Geç oldu vakit git sen dostum,
ben onun hasretiyle bileneceğim geceye
Üzme kendini yanmazsa uyumaz acım,
şimdi başlar yüreğimde umudun soykırımı
Uzak dur gözlerimin figanı sıçramasın dünyana,
seni anlıyorum deme;
aradın mı hiç ondan geri kalanı,
Hatırlar mısın en temiz düşlerimdi hediyesi
istemez miydim sanıyorsun o uzaklaşırken,
terkedilmişliğimi kurşunlarla süslemeyi
Rüyalarımın infazıydı dönüp son bakışı,
parça parça toprağa karıştı bu serseri
Güneş doğacak birazdan çık,aratma yarini
bekleyenim yok,günaydınım küstü sabaha
Dert etme hüzün karıştırıp yudumlarım kederimi,
ikiye bölüp bir parçasına hüzün sürerim beklentimin,
doyururum tükenişimi,eksik etmem kahrını
Telaş etme sakın,dünden beterim bugün,
kan kusuyor tesellim,mecalimin boynu bükük
Fısıldarsa ismimi ölüm kulaklarına
özenme sakın şu virane dostuna,
Dilinde dua,yüzünde tebessümle uğurla
vasiyetimdir tutulmasın yasım
Kurtuldu yazın veda künyeme,
hatıra kalsın sıradaki mecnuna.