Kayda Geç Öykümüzü

Okunmadan eskimiş bir kitabın sayfaları gibi kokuyor tenin.


Tarihim tutsak;

insan olmanın çeldiren milyon yıllık bilinciyle...

Ellerim kan içinde;

söyle, nasıl dokunsun sana...


Ben kapanıyorum ayaklarına,

sen aç sayfalarını; ,

kaç kurgu böylesi büyülü gelir hayata...


Sen inkar et gerçekliğimizi;

ben savaşayım

imkansız masalları gerçek yapmaya...


Okundukça yiten bir şiirim sadece;

açıklama sakın,

kapa beni sayfalarında...


Aşk, bilindikçe biten,

yaşandıkça ölen,

öldükçe efsaneleşen bir kalıp sadece...


Okunmadan eskimiş bir kitabın sayfaları gibi kokuyor tenin!


Kayda geç öykümüzü!

Bir çocuk gülüşü gibi yitik,

asılı kalsın geçmişte...