Kayıp

Ne ekmek ne de su arıyorum şu günlerde
Yokluğunla öylesine doymuşum ki
Hiç görmemiş gibiyim seni şu an
Odamın her bir yanı sen kokuyor hala

Gözüme gözüme sokuyorsun olmadığını yanımda
O çerçeveyı kırıp atasım geliyor hep
Elime aldığımda öylesine ağırlaşıyor ki
Kaldırıp fırlatmaya dermanım kalmıyor

Ben senin için oyunmuşum
Bir varsam iki yokmuşum
Gözlerini açıp kapatana kadar
Bir bakmışsın kaybolmuşum

Bir rüyaydım belki sadece
Varlığım yokluğum kadar değerliydi
Ve gözlerin paha biçilemezdiler
Sanırım hala da öyleler

Ben artık yavaşça kaybolurken
Sensizlik yoldaşlık ediyor bana
Işıkların olmadığı o ülkede
Ve senden çok ama çok uzaklarda