Kayip

Bir fırtına koptu sen giderken sakin denizlerde
Bir taş yuvarlandı uçurumdan aşağıya doğru
Gök kükredi fırladı yerinden kıyametler coştu
Şimşekler çaktı bulutlar sen giderken ellerimde

Gökyüzü karardı simsiyah hüzün çöktü dağlara
Yeşillikler sarardı hayalet şehre döndü evim
Seninle vedalaşırken boğuldum hıçkırıklara
Bir çatırtı kopuverdi sen giderken yüreğimde

Resmini alıp karşıma duvarla konuştuğumda
Elimde kalan bir tel saçlarını kokladığımda
Hayallerimin bittiğini o gün anladığımda
Büyükçe bir parça koptu sen giderken bedenimde