Kayıp Çocuklarımız

Kayıp çocuklarımız var bizim
Yüreklerimizde.
Sevgiden
İlgiden yoksun.
Zamana yenik düşmüş aileler
Birbirinden kopuk,
Abuk-subuk bireyler.

Sokaklar çocuk mu doğurur oldu?
Anlamadım!
Bi' dünya sokak çocuğu
Kimi,
Gayri meşru belki ama,
Sevgisi yoksunu bi çoğu.

Kim bunların sorumluları,
Kimler?
Neylesin buna kanun,
Neylesin hakimler.

Toplumun temel taşı ailedir
Kim ne derse desin.
Bunu söyler
Bunu bilirim.
Yiğit düştüğü yerden kalkar
Kalkarız gün ola
Allahımdan dilerim

Anne iş'te,
Baba iş'te.
Aileye,
Çocuk yabancı yetişmede.
Tabi ki,
Hal böyle olunca
Durum ortada işte.

Onlar bizim yarınlarımız
Umutlarımız,
Yavrularımız.
Artık,
Solmasın çiçekler.
Burcu burcu açsınlar.
Kan kokan şehrimize,
Mis kokular saçsınlar.



Not: Uzmanlar, "çocuklarınıza; Güne "seni seviyorum" diye başlayın ve aynı şekilde bitirin. Ona
bol bol sarılın ve öpün." Tavsiyesinde bulunmaktalar. Yüzde kaçımız bunu yapabiliyoruz. Yapsaydık bu kadar kayıp çocuklarımız olur muydu?
Çocuklarımıza sahip çıkılması dileğiyle.........