Kayıp Dize

Gece çökmüş üzerime
Kanatları yorgun
Sahile vuran çaresizliklerimi topluyorum
Bir şeyler fısıldıyor Ay
Sesini açıyorum
Susuyor



Kuruldum aşka
Mavi gözlerine kuruldum
Ve hatta müstakbel ayrılıklara
Sabırdan koza örüp hıncıma
Kuruldum hayatın kanını içmeye
Ama işte...
Kayıp bir dize var içimde
Belki hiç yazılmamış
Belki hiç yaşanmamış




Perçemini savuruyor rüzgar
Ay yine sanki bana fısıldıyor
Tanrısını kaybetmiş o dizede
Ben varım,sen varsın
Hayatla ölüm arası yıllar...




Kayıp bir dize var içimde
Her şey gibi kayıp
Çirkef sözcüklerin koynuna girdim
Sırf bulmak için o kayıp dizeyi
Beş para etmez bir hayatla takas ettim kendimi
Aydınlanacak ortalık aydınlanmasına da
Biliyorum o dize olmadan
Bu göğün şimşeği değilim ben
Biliyorum ateş olsam kendimi yakarım en fazla