Kayıp Meydan

1.
Önce güvercinleri kovdunuz meydanlardan
sonra şairleri...
Ve oturup, ağıtlar yaktınız,
özlediniz güvercinler için yazılan şiirleri!
Ne olduysa, siz istediğiniz için oldu;
ama, artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak!

2.
Önce sihri yasakladınız,
sonra büyüleyen imgeleri...
Anlık dokunuşlar kalmadı hayatınızda;
hep, bildik birilerinin varlığıydı hissettiğiniz.
Oysa siz bir mısra değsin isterdiniz yaşantınıza;
sihirli bir dudaktan, büyüleyen sözler aksın isterdiniz...
Ne olduysa istediğiniz için oldu
ve artık, hiçbir şey eskisi gibi olmayacak!

3.
Güvercin seslerinin izlerini barındıran
unutulmuş, kayıp bir meydandan
yazıyorum tüm bunları
ve unutulmuş,
yasaklanmış mısraları haykırıyorum kendime,
yasaklarınızı çiğniyorum,
korkarak kendi yasaklarımı çiğnemekten...

4.
Ben bu meydanda öleceğim,
hiç değmeyecek sesim sesinize.
Nasıl isterseniz, öyle akıp gidecek hayatlarınız
ve artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak...
Yasaklayıp sakladığınız her şey gibi;
yasaklayıp saklayacağım
yaşananları anlatan dizeleri sizden...


Zafer Gün