Kayıp Ruh
Kayıp bir ruh gecenin karanlığında
Bir yer arıyor kendine kalacak.
Önce bir çatının altına saklanıyor.
Sokak boş..
Yağmur, onu toprağa gömmek istercesine ıslatıyor
Onu geldiği yere göndermek istercesine
Sahipsiz bıraktığı bedene zincirlemek istercesine yağıyor
Sonra sürünerek uzaklaşıyor
Hiçbir iz bırakmadan kayboluyor gözden
Bir misafir dolaşıyor şehrin sokaklarında
Bir dost arıyor kendine, kalacak bir yer belki de
Bulduğu ilk boşluğa tüneyecek
Ve onu avuçlarının içine alacak..
Bir misafir dolaşıyor şehrin sokaklarında
Bulduğuyla yetinmeyen
Umduğunu arayan.
yalnızlığın ve karamsarlığın hakim olduğu mısralardı. ve ben böyle mısraları seviyorum işte. yüreğine sağlık
Evet var ne yazık ki:S
kayıp ruh un yüreğinde bir korku var mı?-bulduğunun hiç bir zaman umduğuyla aynı olmama ihtimaline karşı-
"bulduğu ile yetinmeyen,umduğunu arayan "güzel işlenmiş....kutlarım