Kayıp Yüzlü Çocuk

güneş kavurur başak tenini
canı çekilmiş,yüzü eskimiş çocuk
yaşamın eğreti köprüsünde sallanırken
o cılız bedeni
tutunduğu tek dalı
hayallerindeki umut
göğsünde ise sakladığı
tek yadigar
göçükten kalan aile fotoğrafı
birde,hayallerini terketmeyeceği için
etttiği yemini

o faciada kopsa da elleri
kalan ayakları
yön tayin edecek,umutsuz yarınlarına
büyük kayıplar,mucizeler getirirmi ?
takvimin buruşuk ve bir ucu yanık
kan kokan sayfasında
oysa geçmşten geriye kalan
ve şimdi olmayan
hep mutlu bir aile resmi kalmış
kayıp yüzlü çocuğun hafızasında.

15 Temmuz 2010 344 şiiri var.
Beğenenler (4)
Yorumlar (2)
  • 14 yıl önce

    en az o aile resmi kadar hüzünlü bir şiirdi

    tebrikler dost kalem ilhamın bol olsun👍

  • Sayın Dudu,

    Şiirin gücü bu olsa gerek... şiirin; şiir olma yanısıra, adeta net bir fotoğraftı içli. akıcı ve muhteşemdi... kutluyorum saygı ile...