Kayıp Zaman

Kayıp zamanlarda yaşıyoruz.Kilit arası yalnızlıklarla doluyuz.
Muhabbet sürgüsü kapalı,umut geceleri avuntuda,
hüzün heceleri savruluyor yürek sahillerine,
yakamozların sevda ışıkları yanmıyor.
Yürekler çığlıklıklarla dolu,sevdalar gözlerde ıslanıyor ,kalplerde kanıyor.
Geceler lal-ü aşk sancılarında ,besteler efkardan vuruyor gönül mızraplarına.. Meyler yangın ve yalnızlık kadehlerinde yakıyor dudakları ...
Aşka serenatlar duyulmuyor.Kulaklar kapalı gözler kör ...
Geceler demleniyor tütün şafaklarına ,acılar al gülüm ver gülüm yapıyor...
Gözyaşı seccadelerinde eller duada yürekler bin umutla bekliyor ...
Yıldız gecelerin koynunda eller üşüyor ...
Kader ağını örmüş ve gülüyor ...
Zaman hıçkırıkların sesinde içli bir mektup olmuş ,
harf harf,cümle ,cümle çağlar ötesine sonsuzluk ülkesine zarf yapmış yürek bestelerini ...
Ve susmak ,sabretmek ,beklemek düşüyor kanayan yüreklere acının lal-ü şarabını içerek ...
Susulacak bir söz vardı;onu da ben sustum...